07.1 | Taiwan

Welcome in Taiwan!
Hoe vaak we dat wel niet gehoord hebben de afgelopen weken. Zo maar, bij het passeren op straat, tijdens het wandelen, als we ergens zaten te eten. En gemeend hoor, ze vinden het echt geweldig leuk dat we naar hun eiland zijn gekomen. Vier weken vaak lachende gezichten, je wordt er zelf ook vrolijk van.
Soms blikken van ongeloof, wat loopt daar nou? Achterom kijken of toch nog even wat roepen. How are you, how do you do, where are you from? Als we dan antwoorden: uit Niederland of Hélán dan is het meestal thumbs up of 'football, sorry'. Terwijl wij zo ons best doen om dat laatste heel erg te vergeten.
Dat daargelaten, we zijn weer bijzonder weinig andere westerlingen tegen gekomen. Misschien niet het seizoen, misschien onze manier van reizen, feit is dat we constant het gevoel hebben gehad als enige westerse toeristen hier rond te lopen en dat geeft toch wel een uniek tintje aan het geheel.


Het andere China
Wat kan de invloed van afkomst, geschiedenis, cultuur en opvoeding toch bepalend zijn voor het doen en laten van mensen. Taiwan, eigenlijk Republiek of China (ROC), enerzijds en China - People's Republic of China (PRC) - anderzijds. Het grote China ziet Taiwan nog immer als een afvallige provincie en zou het het liefst vandaag nog toe-eigenen. Maar grotere verschillen tussen beider volken zijn bijna niet denkbaar. Ze delen veel geschiedenis, hebben elkaar lief, bevechten elkaar, delen het Boeddhisme en Confucianisme maar verder, echt twee verschillende volken.
We spraken afgelopen middag een zeer leuk ouder Taiwanees echtpaar, zeer bereisd, en hij zei: "Taiwan staat al haar hele geschiedenis open voor invloeden van buitenaf en die zijn er dan ook gekomen. De invloed van de Nederlanders, Spanjaarden, Engelsen, Chinezen, Japanners en veel meer. Het heeft de Taiwanezen gemaakt tot wie ze nu zijn: mensen die open staan voor anderen. China daarentegen is altijd een gesloten land gebleven", in het Engels noemde hij het 'enveloped'. "Met als gevolg", zo zei hij "een naar binnen en in zichzelf gekeerde cultuur." De rest van het, zeer leuke, gesprek ging over reizen, de wereld ontmoeten en hoe belangrijk dat wel niet was. We konden niet anders dan beamen en ons gesterkt voelen met betrekking tot de reizen die nog voor ons liggen. En met de ontwikkelingen in ons dierbare Nederland voor ogen kreeg dat naar binnen gekeerd zijn toch ook wel een wat wrange context. Open staan in plaats van bang en gesloten levert letterlijk en figuurlijk zo veel meer op.

En het moet gezegd: de Taiwanezen zijn ontspannen, relaxed, open, tolerant en erg vriendelijk. In tegenstelling tot Japan probeert vrijwel iedereen Engels met je te spreken, zelfs als ze het niet beheersen proberen ze het toch. Uit aardigheid of om behulpzaam te zijn. Hoe vaak er niet even gevraagd wordt of ze kunnen helpen, de weg willen wijzen of aan komen rennen met een foldertje of uitleg van een of andere tempel.
De aardigheid is er ook in het dagelijkse verkeer, in de metro of in de rij bij een winkel. Ze stoppen voor rood licht, wachten tot de mensen zijn uitgestapt, staan op voor ouderen, dringen niet, er wordt niet geschreeuwd. Erg prettig. De straten zijn schoon en het algehele beeld is een sociaal en zeer aardige bevolking, ook voor elkaar. Wat zich ook uit in de jaarlijks terugkerende gay-parade en het feit dat vrouwen en mannen ogenschijnlijk gelijkwaardig aan elkaar zijn. Overigens iets wat veel andere landen in Azië met elkaar delen.
En daar dan het vasteland tegenover. Je generaliseert natuurlijk direct en we hebben altijd met veel plezier en fijn door China gereisd en geleefd en dus niets ten nadele van de Chinezen in het 'moederland' maar de 'ieder voor zich' politiek heeft daar de laatste 60 jaar wel haar sporen achter gelaten.

Op zich is Taiwan nog helemaal niet zo gek lang het vrije land dat het nu is. Pas eind jaren tachtig, begin negentig, is het land overgegaan naar een meer vrije democratie. Nadat Chiang Kai-shek in 1975 was overleden en zijn zoon en opvolger Chiang Ching-kuo in 1988, ontstond er ruimte voor meer vrijheid en kwam er een einde aan ruim 50 jaar overheersing van de KMT - de Kuomintang - de Chinese Nationalistische Partij China en tegenhanger van de Communistische Partij China.
De afgelopen weken hebben we aan den lijve kunnen ervaren hoe levend de democratische verkiezingen er hier aan toe kunnen gaan. Komende week zijn er stads- en regionale verkiezingen en het land hangt vol met spandoeken, banieren, posters en billboards. Overal verkiezingskantoren, op straat rondrijdende auto's en brommers met vlaggen, toeters en bellen. Op markten buurtcomités die folders uit lopen te delen en te werven. Eén groot feestelijk gebeuren waar iedereen mee bezig is en er valt wat te kiezen afgaande op de hoeveelheid partijen die meedoen. Het leeft enorm, heel erg leuk om te zien.


Alles is relatief
Taiwan is in oppervlak om en nabij even groot als Nederland. En net als bij ons liggen er her en der - kijk zelf maar op Google Earth - wat losse eilandjes die er bij horen. Met de Matsu-eilanden, waar wij vanuit China naar toe zijn gevaren, op zo'n 10 km het dichtste bij het vasteland.
Daar houden de overeenkomsten dan ook wel gelijk op. Ligt Nederland voor de helft zo'n beetje 6 m onder de zeespiegel en is het als geheel plat, bijna heel Taiwan is bergachtig met toppen tot bijna 4000 m. Het eiland is 394 km lang en 144 km breed en de hoge bergketens lopen voor 170 km van de boven naar de onderzijde van het eiland. Letterlijk het westen van het oosten en het noorden van het zuiden scheidend. Het westelijk deel van het eiland is het vlakst dus daar woont het grootste deel van de 24 miljoen Taiwanezen. De bergen en de oostkust zijn relatief dun bevolkt en zijn vaak zeer ontoegankelijk. De bergen, waar dan ook, zijn dan ook ongelooflijk steil en onherbergzaam.
Door de vele tyfoons die het eiland ieder jaar teisteren ontstaan er regelmatig enorme landverschuivingen en kolkende rivieren. De laatste tyfoon - Megi - had ook voor ons consequenties want een heel deel van de oostkust was niet meer begaanbaar. In een van de landslides was een bus vol met 'vasteland' Chinezen in zee geschoven en niet meer teruggevonden. Tragisch en tekenend voor de ruigheid van het eiland.
Op ongeveer de helft van het eiland loopt de Kreeftskeerkring - Tropic of cancer - waardoor het bovenste deel subtropisch en het onderste tropisch kan worden genoemd. Bij het monument ter duiding van deze grens konden wij het verschil niet voelen maar dat kan aan ons hebben gelegen.
Van oorsprong wonen er indiaan-achtige volkeren in de bergen waarbij de totale groep heden ten dage als aboriginals worden gekenschetst. Net als in andere landen ook hier op zoek naar hun rechten hoewel het wel beter geregeld schijnt te zijn dan elders.

Taiwan stond synoniem voor goedkoop geproduceerde gebruiksartikelen, kleding en plastic speelgoed maar dat is al een tijd niet meer het geval. Het zal genoegelijk bekend zijn dat die rol over is genomen door China en omringende lage lonen landen. Taiwan is doorgegaan en er komen nu hoogwaardige high-end producten vandaan zoals laptops, LCD-schermen, auto's en fietsen. Merken als Acer en Giant kent iedereen wel. En aan de volgende stap in economische ontwikkeling wordt hard gewerkt: de creatieve industrie, design en het ontwikkelen van nieuwe producten begint vorm te krijgen. En in de slipstream daarvan allerlei creatieve ontwikkelingen op het gebied van kunst, dans, muziek, film, architectuur en grafische vormgeving. Je voelt, met name in Taipei, dat er van alles broeit en bloeit. Er zal vast ook nog wel een tijd komen dat dit soort dynamiek en ontwikkelingen als 'linkse hobby's' worden weggezet maar dat zal de tijd leren.

Door te reizen ontdek je soms hoe relatief sommige dingen kunnen zijn. Nederland staat te boek als een van de dichtstbevolkte landen ter wereld. Dan ontdek je dat Taiwan met een nagenoeg gelijk oppervlak 24 miljoen inwoners moet bergen. Als je dan weet dat Tokyo City 35 miljoen en Bombay, waar we donderdag naar toe vliegen, ruim 17 miljoen inwoners heeft dan vraag je je wel eens af waar we ons in onze polder zo druk over maken. Als je dan ook nog bedenkt dat de stad Taipei 2,5 miljoen - de agglomeratie 8,1 miljoen - inwoners telt en Amsterdam 800.000, waar gaat het dan eigenlijk over. Tegelijkertijd zou Taipei, als het in China zou liggen, amper op de kaart staan dus relativeren we maar lustig door.


Isla Formosa, het prachtige eiland
Omdat Taiwan een eiland is en, doordat de rest van de wereld haar oor laat hangen naar de strapatsen van het Grote China waardoor er vrijwel geen ambassades op het Kleine China zijn om visa aan te vragen, is er een enorme stroom binnenlands toerisme. Ondanks het zogenaamde laagseizoen busladingen vol. En ook de vasteland Chinezen hebben Taiwan als destinatie gevonden en ook zij met bussen tegelijk. En terecht, want het eiland heeft een hoop prachtigs te bieden. Schitterende en ruige natuur, prachtige kusten, de meest kleurrijke tempels ter wereld, veel en lekker eten, leuke steden en een bewogen geschiedenis. Aangezien de keten van hooggebergte letterlijk op het midden van het eiland ligt wordt je min of meer gedwongen om het eiland rond te rijden. Met een paar hoge passen door de bergen als uitzondering, maar bijzonder steil, smal en met heel veel haarspeldbochten.
Rondom op het eiland zijn dan ook enorm veel attracties te bezoeken en daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Waar we ook kwamen, vrijwel nooit alleen. Wat wij bijna altijd wel leuk vonden omdat we daardoor goed konden zien hoe iedereen aan het genieten was van vakantie en vrije tijd. Vaak natuurlijk met alle toeristische flauwekul er om heen - denk aan Volendam - maar ook zoals overal, zodra je het gebaande pad had verlaten was er gelijk niemand meer en heb je het rijk voor je alleen.

Na vier weken kunnen we stellen dat Taiwan een echt vakantieland is met voor ieder wat wils. Zon, strand, zwemmen, natuur, tempels, beetje geschiedenis, cultuur en heerlijk eten. Een bijzonder kleurrijk land, met zeer fraaie en feestelijke tempels - het Boeddhisme wordt hier met alle toeters en bellen enorm beleden op een heel volkse en open manier - en grote delen met prachtige natuur. Wilde apen, heel veel vogels en nog veel meer vlinders in vaak onvoorstelbaar uitbundige subtropische bossen en jungles. Alsof je de hele dag door Burgers Bush loopt, alles groeit en bloeit over en door elkaar. Enorm rijk en divers.

Na Japan - waar eten zonder vlees en/of vis, los van het probleem hoe te bestellen - bleek Taiwan het paradijs op aarde voor de vegetariër onder ons. Vanwege het Boeddhisme wordt vegetarisme als vanzelfsprekend beschouwd en kijkt niemand op van eten zonder vlees. Wat de lol nog extra vergroot zijn de buffet-restaurants die ze hier hebben. Tafels vol met de meest lekkere gerechten waarbij je zelf mag opscheppen en er bij de kassa wordt bepaald voor hoeveel je hebt gepakt. Uitzonderlijk lekker en met enorm veel keuze. En nog super goedkoop ook. Eten voor omgerekend 2,5 euro p.p. geen uitzondering. Het toppunt waren de vegetarische buffetten: alles plantaardig maar wel met heel veel gerechten die een vlees- of visachtige smaak en uiterlijk hebben. Heel erg lekker, ook voor de carnivoor onder ons.

Hadden we in Zuid Korea en Japan, op de afgelegen gebieden na, niet te klagen over het drinken van lekkere koffie - los van de prijs van m.n. Japan, Taiwan blijkt luilekkerland. Alle convenience stores - 7Eleven, Family Markt, en meer - serveren café latte en cappuccino maar met name in de steden blijken er fantastische koffiebars waar erg lekkere koffie's worden gemaakt voor niet te veel geld, zo rond de 1 euro. We hebben er dankbaar van genoten. En ook hier overal lekkere bakkerijen en taartjeswinkels. Daar hebben we minder gebruik van hebben gemaakt maar het idee dat ze er zijn maakt het geheel toch erg feestelijk. Het kwam ook wel een beetje omdat je hier overal stroopwafels - de echte uit Nederland - kan kopen. Ze liggen nota bene naast de kassa als een van de belangrijkste lekkernijen die je kunt kopen. Toch knap van de een of andere handelaar, om Taiwan aan de stroopwafels te krijgen.

In ons onderzoek naar de badculturen in de landen die we bereizen is ook Taiwan toegevoegd aan het rijtje goede ervaringen. Net als in Japan ook hier door het hele land Hot Springs. Vulkanisch water wat omhoog komt borrelen. Soms zwavel, zurig of water met heel veel mineralen. Altijd lekker. Ook op Taiwan is badderen een populaire vrijetijdsbesteding met als gevolg dat er heel veel spa's en ressorts zijn om naar toe te gaan.
Onze leukste ervaringen waren het - veel te grote - hotel midden in een bergkloof in Wulu, waar we als enige gasten heerlijk in het hete water lagen te dobberen met rondom hoge bergen en prachtige natuur en de andere was de publieke hot spring in XinBeitou - half uur met de metro vanaf het centrum van Taipei - waar we tweemaal met heel veel, van het hete water genietende Taiwanezen, hebben liggen weken. Na de Russische Banja, het Mongoolse bronwater, de Koreaanse badhuizen, de Japanse hot springs, ook dit weer heerlijke ervaringen.

De rondreis
Zoals eerder geschreven zijn we vanuit Fuzhou in China met de boot naar de Matsu-eilanden gevaren, Nangan en Beigan om precies te zijn. Na de drukte van Shanghai lekker rustig en kleinschalig. Tot voor kort militaire bolwerken die continue in staat van paraatheid moesten zijn vanwege de dreiging vanuit China. Maar nu, vanwege de toegenomen staat van ontspanning en wellicht andere wijzen van oorlogsvoering, worden de eilanden in snel tempo omgetoverd tot leuke, pittoreske eilanden en daarmee een toeristische bestemming voor zowel Taiwanezen alsook Chinezen. Dorpjes worden gerestaureerd, wegen aangelegd, alles verfraaid. Alle bunkers en forten toegankelijk gemaakt voor toeristen en alle mijnen zo goed en zo kwaad verwijderd. We spraken twee Franse mannen - ze moesten eerst drie keer kijken voor ze geloofden dat er zomaar twee westerlingen op de kade zaten - die waren ingehuurd om de mijnen te verwijderen. Ze vertelden dat ze alleen al afgelopen maand 8000 mijnen hadden geborgen en nog heel lang werk hadden op de eilanden want het lag vol met oude mijnen, nog uit de jaren 50 en 60.

Omdat de zee te onrustig was toch maar vanaf Beigan het vliegtuig - een klein propellertje - naar Taipei genomen en bij aankomst gelijk voor veertien dagen een auto gehuurd. Een goede beslissing want ondanks het feit dat het openbaar vervoer op Taiwan goed is geregeld - bus, trein, HSL - zouden er toch veel plekken zijn geweest waar je dan niet kan komen. We zouden dan een hoop wandelingen en bijzondere plekken hebben moeten missen.
De ronde van Taiwan zag er in grote lijnen als volgt uit:
Van Taipei naar Fusing, met een flinke omweg door de bergen want onze navigatie dame liet ons erg raar rijden. We hebben haar daarna maar in het dashboard opgeborgen en weer ouderwets zelf de kaart gelezen. Fusing een erg leuk bergdorp waar Chiang Kai-shek zijn zomerverblijf had gevestigd. Kan je aan de machthebbers van deze wereld wel overlaten, mooie plekjes uitzoeken. En o ja, Mi hier naar de kapper geweest! Later, nadat de tuinman zijn vernietigende werk er al op had zitten, tot het besef gekomen dat waar ik met mijn vingers aangaf dat er een centimeter of vier af mocht hij misschien wel heeft gedacht dat er vier centimeter op mocht blijven. Wat nog geen excuus is om mijn kapsel zo te verraggen. Volgens Ja groeit het wel weer aan maar ik ben er nog steeds niet van overtuigd.
Fusing, via Beipu, naar de Lionhead Mountains waar we twee nachten hebben geslapen in het klooster van Yuanguang, inclusief ontbijt en avondeten. Vegetarisch en belachelijk vroeg ontbijt 6:30, avondeten 17:30. Zou je de rest van de tijd moeten besteden aan mediteren maar wij zijn gaan wandelen in de bergen, wat plaatselijke markten en aboriginal-dorpjes bezocht.
Door via een hot waterspring in Taian naar SunMoon Lake. Prachtige natuur maar helaas ook veel regen. Goed voor het niveau van het meer, slecht voor het niveau van onze stemming.
Daarna naar Tainan, een erg leuke stad onderaan de westkust van het eiland. Heel veel tempels. Vierhonderd jaar geleden een Nederlands bolwerk van waaruit de VOC 38 jaar lang haar heerschappij over Formosa had en handel dreef met China en Japan. Nog veel van te zien waaronder fort Zeelandia. En ook diverse leuke exposities waar veel terug was te zien over die periode. Sowieso is er een hoog bewustzijn in Taiwan m.b.t. de verschillende overheersers en de sporen die zij hebben nagelaten.
Van Tainan naar het klooster van Fuguangshan waar de grootste staande Boeddha van Azië te zien is. Ook daar geslapen en meegegeten. Grappig detail: de tempel op de Zeedijk in Amsterdam blijkt een filiaal van deze orde.
Door naar Kenting, het uiterste puntje van het eiland. Verder kan je niet op Taiwan. Mooie ruige natuur, veel invloed van weer en wind. Twee nachten gebleven, echt vakantie.
Van Kenting naar Wulu, een heel klein dorpje - 3 huizen - waar we in een hot spring hotel hebben overnacht, heerlijk gebadderd en mooi gewandeld. En wilde apen gezien.
Over prachtige berg- en kustwegen naar de stad Hualien. Erg leuke stad, mooi strand. Heerlijke taartjes om goed een verjaardag mee te kunnen vieren.
Naar de Taroko kloof. De mooiste plek van Taiwan en het is waar. Schitterende kloven waar kraakheldere riviertjes doorheen stromen. Prachtige wandelingen gemaakt. Twee nachten gebleven.
Via de hoogste bergpassen van Taroko naar Jiaosi in het noordoosten van het eiland. Heerlijk in de hot spring gelegen. Dat er ook nog een sauna en stoombad bij was maakte het feestje compleet.
Langs de kust en diverse stops bij prachtige tempels en een mooi museum naar het voormalige goudmijn dorpje Jioufen. Nu een erg leuk historisch stadje waar heel veel toeristen naar toe komen om lekker te eten en drinken.
Via Keelung - de grootste havenstad van het land - terug naar Taipei.

Na onze tour hadden we nog tien dagen in Taipei. Een erg leuke en dynamische stad. Druk, veel verkeer. Vooral heel veel scooters en brommers. Maar ook erg goed en goedkoop openbaar vervoer. Een erg goed metro-netwerk waarbij we keer op keer de metro naar een vertrekpunt namen en daar dan maar lopen. Kilometers per dag en de beste manier om een stad en haar bewoners te leren kennen.
Heel veel tempels gezien, het Boeddhisme is hier zeer levend - in heel Taiwan eigenlijk - en heeft een belangrijke rol in het dagelijkse sociale leven. Waar je ook komt, mensen zijn bossen met wierook aan het branden, aan het offeren - van fruit, koekjes en andere etenswaren tot namaak auto's, stapels nep geld of prachtige van papier gevouwen objecten - en laten zich adviseren over de toekomst door tempelwaarzeggers of gooien zelf een soort rode houten banaantjes op om te zien wat de dag van morgen gaat brengen. Ieder facet van het leven heeft wel een eigen god waartoe men het gebed kan richten - god voor de familie, de kinderen, de zakenman, een goed schoolresultaat, noem maar op - en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt.

De stad heeft een aantal zeer goede en leuke musea en met het Huashan 1914 Creative Park - een oude drankfabriek - een geweldig inspirerende plek waar van alles op het gebied van kunst en cultuur plaatsvindt. Bij toeval hebben we er een geweldig mooie dans/muziek/licht voorstelling gezien. In het museum voor moderne kunst een geweldig leuke tentoonstelling gezien van Indiase kunstenaars, echt top niveau en leuk voor ons als opmaat naar onze volgende bestemming. En in het museum voor schone kunsten een prachtige foto-expo over Japan wat ons direct weer deed terug verlangen.
Als je in Taipei bent is gebouw 101 een must. Met haar 508m de op een na hoogste toren ter wereld. Een geweldig uitzicht vanaf de 90e verdieping. De stad ligt, net als Seoul, rondom omsloten door de bergen en bij helder weer is het overal groen. Naast het centrum zijn er heel veel suburbs waar je vrij gemakkelijk kan komen met de metro. Ieder stadsdeel heeft wel zijn eigen centrum, nacht- en/of eetmarkt en speciale attracties.

In een wijk twee maal naar de openbare heet water bronnen geweest waar je samen met - vooral veel oudere - mensen, gekleed in van die ouderwetse zwempakken, heerlijk ligt te weken in het geneeskrachtige water. In een andere wijk, vlak bij zee, naar de haventjes en historische forten en overal en altijd leuke straten met markten, eetstallen en - voor ons belangrijk - heerlijk koffietenten.
We zijn natuurlijk nog naar de dierentuin geweest, dat doen we in bijna elke stad waar we komen want een dierentuin vertelt een hoop over de stand van het land. Nou, dan gaat het goed met Taiwan. Prachtig gelegen tegen de flanken van een van de heuvels, een zeer natuurlijke tuin met over het algemeen prachtige verblijven voor de dieren. Hooguit een beetje te warm voor de pinguïns waar verder dik in orde.

Tien dagen is veel maar te kort om alles te bekijken en te doen. Door rond te lopen ontdek je steeds weer nieuwe dingen en mogelijkheden en we zouden nog weken kunnen vullen. Alles bij elkaar is Taipei een hele leuke stad met een leuke bevolking. Heel veel jonge mensen omdat ze vanuit het hele land naar de grote stad komen om te studeren en te werken. Dat het eten en drinken hier zo lekker en makkelijk verkrijgbaar is maakt het feest wel compleet.

Afronden
Het zijn hele leuke en weer bijzondere weken geweest. Meer dan in de voorgaande landen hadden we nu het gevoel op vakantie te zijn. Taiwan blijkt dat op te roepen. Makkelijk om te bereizen, heerlijk eten, leuke mensen, kleurrijke dorpen en steden en prachtige natuur. Misschien niet het spannendste land ter wereld - kan ook zijn dat we al te veel gewend zijn - maar zeker een land om naar toe te gaan. Na al deze ontspanning zijn wij al weer op weg naar onze volgende bestemming: Mumbai en Zuid India. Deze laatste zinnen worden dan ook op de iPad opgetikt op het vliegveld van Hongkong en zo meteen op de website gezet via het free wifi netwerk dat ze hebben.

Het is weer een lang verhaal geworden. Zoals je weet, je kan het ook gewoon weg klikken (leuk toch om dat aan het einde te vermelden :) ) en dan hebben we het er niet meer over. En anders, tot de volgende keer

Heel veel liefs

JaMi


De foto's van China en Taiwan staan weer op de website:
www.flickr.com/photos/michelvantilborg
Taiwan is nog niet helemaal klaar met selecteren, het zijn er veel en het zullen er hooguit wat minder veel worden!

Toch nog heel even (op verzoek) terug komen op die medaille in Shanghai.
Er zijn medailles uitgereikt in drie categorieën: Theme Development, Creative Display and Pavilion Design.
En wij hebben hem gekregen voor de inhoud.
Het comité geeft op haar website aan: The Theme Development Award is decided by a pavilion's relevance to Expo 2010 theme "Better City, Better Life," exhibition content, information in display, educational value, solutions to sustainable urban development and innovation capabilities.

Design en creativiteit zijn ook leuk maar een prijs op inhoud is toch het meest eervol.
Voor verdere info kan je ook even doorklikken naar:

http://en.expo2010.cn/a/20101031/000010.htm
http://en.expo2010.cn/excel/1031-expo-awards.xls

Nou ja, zodoende dus. Best leuk toch?